czwartek, 25 lipca 2019

Literacka Jenga

      Któż nie grał w Jengę? Proste zasady, element nieprzewidywalności, koncentracja i sprawność manualna - to pierwsze zalety, które przychodzą mi do głowy, ale z pewnością jest ich więcej. Jak wykorzystuję Jengę na lekcji? Do grania w analizę i interpretację tekstu literackiego. Zależy mi na tym, by uczniowie wyszli poza sztywne ramy klasycznego (jednak nieco monotonnego i przewidywalnego, więc i nudnego) omawiania lektury i wykazali się zarówno umiejętnościami analitycznymi, znajomością terminów teoretycznoliterackich, logicznym myśleniem, jak i kreatywnością. Po odkryciu dwa lata temu kilku zestawów Jengi w domu, którejakoś cudownie się rozmnożyły, wyczarowałam nową pomoc dydaktyczną.



     Każdy klocek dostał swój numer i kolor (wyszło mi po 16 w każdym kolorze). Przypisane im zostały polecenia: czerwone za 2 punkty, zielone za 3, zaś niebieskie za 4. Dodatkowo, poza przyklejeniem karteczki z numerem i kolorem, na jednej z małych bocznych ścianek narysowałam mazakiem kropkę w tym samym kolorze - dzięki temu w całej konstrukcji uczeń widzi, który kolor wyciąga, może więc grać strategicznie. Oczywiście zadania za 2 punkty są dużo prostsze niż te za 4 i trochę łatwiejsze od tych za 3. Przekonałam się, że warto poświęcić tej grze całą lekcję (raczej na podsumowanie pracy z tekstem literackim, choć w sprawniejszej klasie może być również na początek - na rozgrzewkę). Różnorodność zastosowań pozwala na wielokrotne jej użycie.

      Tutaj Literacka Jenga do kupienia w formacie PDF - gotowa do wydrukowania, wycięcia i naklejenia na klocki jengi. Ta wersja nadaje się raczej dla starszych uczniów - ostatnich klas szkoły podstawowej i liceum, ale pracuję nad wersją dla kl. 4-5.
      Jak grać w taką Jengę? W wersji podstawowej zasady są niezwykle klarowne i większość dzieci je zna. Zadaniem graczy jest naprzemienne wyciąganie po jednym klocku z dowolnej kondygnacji wieży (poniżej pełnego najwyższego piętra). Co dalej?
Jest kilka możliwości:
1. Każdy wyciąga zadania dla siebie (możemy określić, ile zadań uczeń ma wykonać lub ile uzbierać punktów).
2. Wyjmujemy polecenia dla przeciwnika i po rundzie wymieniamy się nimi, można wcześniej nie uprzedzać uczniów o przyszłej zamianie.
3. Wyjmujemy tylko polecenia w określonym kolorze w jednej rundzie (stopniowanie trudności zadań).
4. Sumujemy zdobyte punkty i kto ma mniej, przegrywa - dostaje od przeciwnika dwa wybrane przez niego klocki.
5. Współpracujemy jako gracze i dążymy do tego, by uzbierać oczko (21) lub inną wartość podaną przez nauczyciela. Zadania wykonujemy razem.
       Wariantów jest z pewnością więcej. Jeśli popatrzymy na możliwości samych klocków, świetnie nadają się do losowania zadań (jest ich tak dużo, że wystarczą dla całej klasy), więc możemy je wykorzystać jako quiz klasowy, losowaną kartkówkę, zadania na rozgrzewkę na początek lekcji, pracę domową, zadanie lekcyjne - co tylko chcemy. Na koniec wystarczy samoocena, refleksja uczniowska lub ocena koleżeńska wykonanej pracy i podziękowanie uczniom za zaangażowanie.
      Wprowadza to nie tylko powiew świeżości i atrakcyjności do pracy z tekstem, ale również pokazuje, że lektura może kojarzyć się przyjemnie i wyzwalać twórczy potencjał. Zachęcam do tworzenia własnych wersji lub angażowania w to uczniów.
Kasia Polak

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz